Witaj na moim osobistym blogu o kulturze mniej lub bardziej popularnej. Wolę życie na miarę literatury, niż egzystencję wartościowaną lajkami. Gry wideo jarają mnie już ponad trzy dekady. Więcej o mnie możesz dowiedzieć się po kliknięciu w czwartą pozycję z menu.

Symulacja roju
moje tłumaczenie tekstu napisanego przez Adrianne Lenker

Próbowałam dać Ci znać,
że nie wiedziałam jak zostać.
Wierzysz, że jej wzrok przeszywa
formowanie w milczącej glinie.

Co za ulga, przyzwij głęboki błękit
skuty w magnetycznym słońcu.
Zjedz broń, która Cię karmi,
wypluwając cały tlen.

Jeszcze raz…
Jeszcze raz…

Jeszcze raz, nieosiodłane rumaki
galopują przez fioletowe wrota.
Podążaj za czerwienią, oszukańcze kierunki,
cienie na oświetlonej księżycem podłodze.

O, moje gwiazdy, skrzydlate stworzenia
zebrane w jedwabnym wyniesieniu
jak ostatni ludzcy nauczyciele.
Jeszcze raz jesteśmy skazani na krwawienie…

Nawet gdy godziny się trzęsą,
kryształowa krew jak wyśniona prawda,
zmarszczka w ranie i przebudzenie.

Wierzysz i ja też wierzę,
że jesteś potokiem światła,
który kocham i do którego przylgnęłam
w brzuchu pustej nocy…

Z trzydziestego pierwszego poziomu symulacji roju,
z warkotem fluorescencji,
migotem, gorączką – wypełnij formularz;
z ciepłym wstrzyknięciem, teraz chcę dotykać
jak nigdy wcześniej nie mogliśmy.

Poleciałabym do Ciebie jutro, nie walczę w tej wojnie,
chcę wzruszyć ramionami i wziąć Cię w ramiona
oraz odprowadzić Cię do brzegu.

Pamiętam tworzenie siłowego pola
w Twoim pokoju, podobnego do świątyni
połykającej w bezwietrznej przestrzeni,
bardzo rozrzedzonej, z Twoją matką,
wysoką jak bladozielone drzewo,
bardzo dzikie, jaskrawe jak zima,
wznoszące się z pryzmatycznym kluczem;
i dziecko do urodzenia,
zabrane z krwią i winem,
jako pierwszy mały anioł.

Maluteńki, miękki w Twojej noworodczej skórze.
Jedyny, maluteńki, czy powrócisz jeszcze raz?
Wierzę, że możemy się ponowić
i mógłbyś być moim bratem.

Jeszcze raz zaśnijmy
plecami do siebie.

Wierzysz i ja też wierzę,
że jesteś potokiem światła,
który kocham i do którego śpiewam
w brzuchu pustej nocy…

Z trzydziestego pierwszego poziomu symulacji roju,
z warkotem fluorescencji,
migotem, gorączką – wypełnij formularz;
z ciepłym wstrzyknięciem, teraz chcę dotykać
jak nigdy wcześniej nie mogliśmy.

Poleciałabym do Ciebie jutro, nie walczę w tej wojnie,
chcę wzruszyć ramionami i wziąć Cię w ramiona
oraz odprowadzić Cię do brzegu…
Poleciałabym do Ciebie jutro, nie walczę w tej wojnie,
chcę wzruszyć ramionami i wziąć Cię w ramiona.

___

Mój przekład tekstu utworu Simulation Swarm (napisanego przez Adrianne Lenker).